Ik ben een slaapcoach. Betekent dat dat mijn kinderen altijd perfect slapen? Absoluut niet! Mijn dochter is geboren in maart 2018 en is nu bijna 2 jaar oud. Zelfs wij hadden wat slaapproblemen met haar, waar we mee te maken hadden.
Als pasgeborene had mijn kind problemen met maagklachten, wat reflux en koliek. Het zuigen op de fopspeen hielp haar om te kalmeren en goed te slapen. Deze slaapgewoonte werd steeds moeilijker met 3-4 maanden. Ze begon ’s nachts vaker wakker te worden en kon haar slaapcycli overdag niet zo goed aansluiten als ze eerder had gedaan, omdat ze de fopspeen steeds verder verloor en dus wakker werd.
Ik heb besloten om te stoppen met het gebruik van de fopspeen. Zelfs voor mij als slaapcoach leek dit een grote stap. Waarschijnlijk zag ik alles wat pessimistischer omdat ik ook niet altijd genoeg slaap kreeg. Het was duidelijk dat ik niet uitkeek naar dit proces.
Mijn plan was om haar wakker te maken zonder de fopspeen in bed, ons gebruikelijke nachtritueel te doen en dan de kamer te verlaten. Ik voelde me een beetje nerveus omdat ik niet wist hoe ze zou reageren. Ze had tot nu toe altijd een fopspeen en ik vroeg me af: “Overdrijf ik?”
Ik heb besloten haar niet langer dan 5 minuten alleen te laten huilen. Na de 5 minuten zou ik naar binnen gaan om haar te kalmeren en haar dan weer in slaap te helpen. Ik zou mijn kinderen nooit lang alleen kunnen laten huilen, en ik vind dat baby’s op deze leeftijd toch niet lang alleen moeten worden gelaten als ze huilen.
We hebben het geprobeerd en op de eerste dag had ze een beetje moeite met de wisseling, maar ze huilde niet echt veel. Binnen twee minuten viel ze voor het eerst volledig in slaap zonder haar fopspeen. Ik was verbaasd!
In het begin werd ze na 45 minuten nog steeds wakker. Zo snel kun je geen verandering verwachten. Maar binnen twee weken zagen we belangrijke veranderingen. Ze begon veel makkelijker in slaap te vallen in haar eentje. Soms huilde ze niet eens en was ze niet chagrijnig, ze viel gewoon meteen in slaap. Ze begon ook haar slaapcycli overdag te combineren en zo deed ze vaak een goed ochtendslaapje, een 2-2,5 uur durend dutje in de middag en werd haar nachtslaapje steeds beter.
Haar nachten waren nog niet perfect, maar het maakte niet uit omdat ik wist dat ze snel steviger zouden worden. Hoe wist ik dat? Als slaapcoach ken ik de slaapcycli en weet ik dus dat eerst de dutjes overdag steviger worden en dan de nachtrust beter wordt. De slaap kan echter tijdelijk wat onrustiger worden voordat deze op den duur steviger wordt.
Slaaptraining kan soms erg overweldigend aanvoelen, of alsof het een groot probleem is. Maar vaak is het niet zo groot als het op het eerste gezicht lijkt. Dit is precies wat ik zo vaak met mijn klanten heb meegemaakt.
Ik herinner me mijn eerste klant nog goed. Haar 14 maanden oude zoon werd elke 2 uur in de nacht wakker. Ze was volledig uitgeput en kreeg gewoon niet genoeg slaap. Dit was al maanden aan de gang en toch was ze aanvankelijk sceptisch over de verandering. We optimaliseerden zijn dagelijkse routine, pasten zijn dieet en slaapomgeving aan en lieten hem wennen aan de nutteloze slaapassociaties. Hij huilde maar ongeveer 4-5 minuten en begon dan vanaf de tweede dag de hele nacht door te slapen! Het was ongelooflijk!
Soms weten we wat we als ouders moeten doen en wat goed zou zijn, en toch vinden we het moeilijk om dit met ons eigen kind te doen. Soms hebben we gewoon iemand nodig die ons aanmoedigt, achter ons staat, ons helpt helder te denken in ons slaaptekort en ons vervolgens helpt de nodige stappen te ondernemen.
Ik wil graag die persoon voor je zijn. Je weet maar nooit, misschien is 3 minuten alles wat nodig is!